નમસ્કાર મિત્રો અમારા આ આર્ટિકલમાં આપ સર્વેનું હાર્દિક સ્વાગત છે એક સમયે એક રાજા હતો જેનું ખૂબ મોટું રાજ્ય હતું પરંતુ તે રાજાને કોઈ સંતાન નહોતું જેના કારણે તે દિવસેને દિવસે ખૂબ જ અસ્વસ્થ થવાનું શરૂ કરતું કારણ કે તેને લાગે છે કે તેની પાછળ કોણ પોતાનું રાજ્ય લેશે લોકોની સંભાળ કોણ લેશે રાજાએ આ અંગે મોટો નિર્ણય લીધો અને કેટલાક બીજ માંગ્યા આ પછી રાજ્યમાં અભ્યાસ કરતા હોશિયાર બાળકોને પણ બોલાવવામાં આવ્યા અને રાજાએ દરેક બાળકોને બીજ પણ આપ્યા.
હવે રાજાએ કહ્યું કે દરેક વ્યક્તિએ તેને 6 મહિનાની અંદર તેના વાસણમાં ઉગાડવાનું છે અને જે સૌથી સુંદર છોડ લાવશે તે અહીં રાજા બનાવવામાં આવશે દરેક જણ તેમના પોતાના બીજ સાથે ગયા અને છોડને ઉગાડવાનું શરૂ કર્યું સમય પસાર થયો અને દરેકના પોટ્સમાં છોડ ઉગ્યાં અને તેના પર સુંદર ફૂલો લગાવવામાં આવ્યા.
6 મહિના પછી બધાએ પોટ્સ રાજાની સામે મૂક્યા જો કોઈ ફૂલના ફૂલ સુંદર ફૂલોથી ભરેલા હતા તો ત્યાં કેટલાક ફૂલોના વાસણમાં એક પાંદડાવાળા છોડ હતા પરંતુ આ બધાની વચ્ચે એકલો એક છોકરો હતો જેના પર દરેક તેના હસતાં હતાં કારણ કે તેના ફૂલના છોડમાં છોડ ઉગ્યો નહોતો રાજાએ પૂછ્યું તમને શું થયું આના પર તેમણે કહ્યું મેં કહ્યું હતું તેમ મેં કર્યું મેં તે બીજમાંથી છોડ ઉગાડવાનો પ્રયત્ન કર્યો પણ તે છોડ વિકસ્યો નહીં.
આના પર રાજા રાજી થઈ ગયા અને તેને કહ્યું હવે તમે અહીં રાજા બનશો કારણકે તમારા મનમાં કોઈ દગા નથી મેં તમને જે બીજ આપ્યા તે બનાવટી હતા અને જ્યારે છોડ શરૂ થયા ન હતા ત્યારે બધાએ બીજ બદલીને બીજા છોડ ઉગાડ્યા પણ તમે મારા આદેશનું પાલન કર્યું અને આ ફરજનું ઉદાહરણ છે એ જ રીતે કપટ વિના જે પોતાનું કાર્ય કરે છે તે અંતે જીતે છે.
મિત્રો હવે આપણે જાણીશું બીજી એક સ્ટોરી વિશે જેને બધા જ લોકો એ જાણવી જોઈએ મિત્રો આ સ્ટોરી તમને ઘણું બધું જાણવા મળી શકે છે તો ચાલો મિત્રો આપણે જાણીએ આ સ્ટોરી વિશે.ઘણા સમય પહેલા એક રાજા ના દરબારમાં એક યુવાન કામની માંગણી કરવા માટે જાય છે રાજાએ તે યુવાનને પૂછ્યું તારી લાઈકાત શું છે તું કેટલું ભણ્યો છે આ સાંભળી છોકરાએ જવાબ આપ્યો કે હું ખાસ તો ભણેલો નથી પણ હું બુધ્ધિક્ષમતાથી કોઈ પણ કોયડો કે સમસ્યાનું સમાધાન કરી શકું છું કોઈ પણ સમસ્યાના નિવારણ હું કરી શકું છું.
રાજાએ યુવાનનો આવો આત્મવિશ્વાસ જોઈને પોતાની પાસે જ કામ રાખી લીધો તે યુવાનને એમના તબેલામાં ઘોડાઓની દેખરેખ કરવાનું કામ આપ્યું છોકરો પણ રાજી થઈ ગયો થોડા સમય પછીએ રાજા ખુદ તબેલામાં આવ્યા તેમણે પોતાના પ્રિય અને મોંઘા ઘોડા પર હાથ ફેરવીને પેલા છોકરાને પૂછ્યું કે કેવો લાગ્યો મારો આ ઘોડો આ ઘોડો મારો સૌથી પ્રિય ઘોડો છે.
તે છોકરાએ આ ઘોડા વિષે રાજાને કહ્યું કે આ ઘોડો અસલી નથી મતલબ કે ઘોડા હાવભાવ પરથી એમ લાગે છે કે તમારા ઘોડામાં કોઈ ખામી છે તો રાજા એ ઘોડા વિશે તપાસ કરાવી તો જાણવા મળે છે કે ઘોડાની નસલ અસલી છે પણ જયારે એ ઘોડો નાનો હતો ત્યારે તેની માં મરી ગઈ હતી અને એ ઘોડો ગાયને ધાવીને મોટો થયો હતો.
આ સાંભળી રાજાને નવાઈ લાગી તેણે પેલા યુવાનને પૂછ્યું તને કેવી રીતે ખબર પડી આ ઘોડાના રહસ્ય તો એ યુવાને જવાબમાં કહ્યું કે નામદાર ઘોડા મોઢામાં ઘાસ લઈને ઉપર મોઢું રાખીને ખાતા હોય છે જયારે આ તમારો ઘોડો નીચે નમીને ઘાસ ખાઈ છે જેમ ગાયો ભેસો ખાતી હોય છે માટે તેમાં થોડા લક્ષણો મને એવા દેખાયા. યુવાનની ચતુરાઈથી રાજા ખુશ થયા અને યુવાનના ઘરે ઘી અનાજ અને પક્ષીઓનું માસ મોકલ્યું.
તેમજ બઢતી આપીને રાણીઓના મહેલમાં નોકરી પર રાખી દીધો. થોડા દિવસ એ છોકરા એ ત્યાં નોકરી કરી અને થોડા સમય પછી રાજા રાણી ના મહેલ આવ્યા અને તે છોકરાને પોતાની પ્રિય રાણી બાબતે પૂછ્યું તો યુવાને ફરી કહ્યું કે રાજા માફ કરજો પણ રાણીની રહેણીકરણી રાજકુમારી જેવી છે પણ તે જન્મથી રાજકુમારી હશે નહિ.
રાજા આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયો અને તરત પોતાના સાસુને બોલાવ્યા અને દબાણ પૂર્વક પુછ્યું તો એમના સાસુએ જવાબ આપ્યો કે મારી દીકરી નાની થઈ એટલે તરત તમારી જોડે સગાઈ નક્કી કરી દીધી અને થોડા સમય પછી જ મારી દીકરી મરી ગઈ અને તરત અમે દાસીની છોકરી ગોદ લીધી અને તમારી બીકના લીધે અમે આપને જણાવ્યું નહિ અને ગોદ લીધી એ દાસીની છોકરી જ અત્યારે તમારી રાણી છે.
હવે રાજાના હોશ ઉડી ગયા હતા રાજાએ પેલા યુવાનને પૂછ્યું કે તને આ કેવી રીતે ખબર પડી કે આ રાણી નથી તો એ છોકરાએ જવાબ આપ્યો કે ખાનદાની લોકોનો વ્યવહાર અન્ય લોકો સાથે ખુબજ વિવેકી અને નમ્ર હોય છે જે તમારી રાણીમાં નથી એ સાંભળીને રાજાએ ફરી યુવાનને અનાજ ઘેટાં બકરા ઈનામમાં આપ્યા અને હવે પોતાના દરબારમાં જગ્યા આપી.
થોડા દિવસો બાદ રાજાને ઈચ્છા થઈ કે આ યુવાન ખુબ હોશિયાર છે તો ચાલો હું મારા વિષે જાણું તેમણે છોકરાને બોલાવ્યો અને પોતાના વિશે પુછ્યું એ છોકરાએ પહેલા તો ના કહી પણ રાજાની જીદ હતી એટલે રાજાને કીધું કે પેલા મને અભય વચન આપો કે પછી હું તમારી વિશે કહું તો રાજાએ કહ્યું કે આપ્યું તને વચન હવે બોલ મારા વિશે.
તો એ યુવાને કહ્યું કે ન તો આપ રાજા છો કે ન તમારો વ્યવહાર રાજા જેવો છે આ સાંભળીને રાજા લાલ પીળો થઈ ગયો પણ શું કરવું અભય વચન આપ્યું હતું એટલે કઈ ન કરી શક્યા રાજા તરત તેમના પિતા પાસે ગયો અને પૂછ્યું હું ખરેખર કોનો દીકરો છુ મને કહો એ વાત સાંભળીને રાજાના પિતાએ કીધું એ વાત સાચી છે મારે કોઈ સંતાન ના હતી એટલે મે તને એક કસાઈના ઘરેથી ગોદ લીધો હતો.
આ વાત સાંભળીને રાજા અચરજ પામ્યો અને કીધું તને કેમ ખબર પડી કે હું રાજાનો દીકરો નથી એમ ત્યારે પેલા યુવાને કહ્યું કે તમે જો રાજાના દીકરા હોવ તો આજ સુધી તમે જે પણ ભેટ આપી છે તે સોનું હીરા અથવા જવેરાત આપ્યા હોત પણ તમે મને હમેશા ભેટમાં ઘેટાં બકરા અને માંસ જ આપ્યું રાજાના દીકરા તેવી વસ્તુ ભેટમાં ના આપે આ સાંભળીને રાજા આશ્ચર્યચકિતજ રહી ગયો.
પાઠ આ છે કથા નો કે માણસ ના અસલિયત તેના લોહી નો પ્રકાર સંસ્કાર વ્યવહાર અને નિયત ઉપર નિર્ભર કરે છે વિજ્ઞાનમાં DNA ની શોધ અમસ્તા નથી કરી પૈસા આવે એટલે મનની અમીરાત નથી આવતી તેના માટે ખાનદાની સંસ્કાર જોઈએ તેટલા માટે સંતાનને પૈસા આપો કે ના આપો પણ સંસ્કાર જરૂર આપો જો સંસ્કાર સારા હશે તો પોતાની રીતે જ પોતાનું સ્થાન ઊચું કરી લેશે અને ફક્ત પૈસા આપશો અને સંસ્કાર નહીં આપો તો ઊચું સ્થાન છીનવી લેશે હવે આ જવાબદારી માતા પિતાની છે કે તમારા છોકરા ને તમે શું આપવા માગો છો.
